بررسی و ساخت داربست کشت سلولی از نانو کامپوزیت ژلاتین، پلی کپرولاکتون و ذرات هیدروکسی آپاتیت برای مهندسی بافت استخوان مصنوعی

thesis
abstract

استخوان به عنوان یکی از بافت های حیاتی بدن اغلب می تواند در پی آسیب وارده خود به خود التیام یابد. ولی چنانچه آسیب بیش از اندازه شدید باشد امکان بازسازی خود به خودی استخوان وجود ندارد و از روشهای معالجه اساسی جهت ترمیم این بافت استفاده می شود. امروزه استفاده از مواد تخریب پذیر و زیست سازگار، جایگزین روشهای نخستین معالجه استخوان مثل ایمپلنت های دائمی شده است. بدین ترتیب مبحث جدیدی موسوم به "مهندسی بافت استخوان" مطرح گردیده است که به کمک فن آوری نانو امکان نزدیک شدن به ساختار طبیعی استخوان را فراهم نموده است. هدف از انجام این پروژه افزودن جز سوم پلی کپرولاکتون به کامپوزیت دو جزئی ژلاتین وهیدروکسی آپاتیت جهت بهبود خواص مکانیکی زمینه پلیمری و کاهش نرخ تخریب بود تا خواصی نزدیک تر به استخوان طبیعی به دست آید. برای این منظور روش های متعدد جهت مخلوط کردن د و پلیمر و ساخت داربست بررسی شد و سرانجام روش ترکیبی "ریختگری و فریز درای" برای ساخت کامپوزیت لایه ای جهت بررسی های بیشتر انتخاب شد. زیرا امکان ساخت داربست به این روش عملی به نظر می رسد. در این روش لایه های ژلاتین و پلی کپرولاکتون روی هم چیده می شوند. برای این منظور ذرات هیدروکسی آپاتیت با ساختار نانو به روش ترسیبی سنتز شد و با محلول آبی ژلاتین 10 درصد مخلوط گردید. پس از ژله ای شدن این لایه در دمای محیط یک لایه پلی کپرولاکتون توسط استون به عنوان حلال روی آن ریختگری می شود. چیدن لایه ها به همین نحو تکرار می شود. پس از انجماد نمونه ها، در لایه های ژلاتینی توسط فرایند فریز دارای تخلخل به وجود آمد. جالب توجه است که پس از تبخیر استون لایه های پلی کپرولاکتون حاوی حفراتی هم در حد ماکرو و هم در حد میکرو می باشند. به نحوی که حفرات ماکروسکوپی امکان اتصال دو لایه ژلاتینی مجاور را فراهم می کند. بنابراین ژلاتین به صورت یکپایچه در سراسر ساختار حضور دارد و لایه های پلی کپرولاکتون بین لایه های ژلاتین به دام افتاده اند. برای بررسی تاثیر افزایش مقدار پلی کپرولاکتون نمونه هایی با میزان 0، 20،30،40، 50 درصد پلی کپرولاکتون ساخته شد. با بررسی خواص مکانیکی نمونه ها توسط تست فشاری مشاهده شد با افزایش میزان پلی کپرولاکتون خواص مکانیکی بهبود می یابد و خواصی در حد استخوان اسفنجی به دست می آید.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

ساخت داربست کامپوزیتی متخلخل برای مهندسی بافت استخوان بر پایه ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت، قسمت اول: نتایج کشت سلولی

ژلاتین، پروتئین مشتق شده از جز آلی استخوان (کلاژن) است که تلفیق آن با جز معدنی استخوان (هیدروکسی آپاتیت) می تواند خواصی بسیار نزدیک به خواص استخوان طبیعی فراهم آورد، لذا در این تحقیق داربست کامپوزیتی ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت به عنوان جایگزین تخریب پذیر استخوانی پیشنهاد گردیده است. ساخت این داربست ها از طریق فرآیند ریخته گری حلال (بدون استفاده از هیچگونه حلال آلی به منظور افزایش درجه زیست سازگار...

full text

ارزیابی خواص فیزیکی داربست کامپوزیت نانوکریستال هیدروکسی آپاتیت/ پلی هیدروکسی بوتیرات برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان

full text

تهیه داربست کشت سلولی سه لایه از کامپوزیت ژلاتین-پلی وینیل الکل و ژلاتین -ذرات نانو هیدروکسی آپاتیت برای ترمیم استخوانی-غضروفی مفاصل

بیماری های مفاصل خصوصاً بیماری های مخرب غضروف های مفصلی نظیر استیوآرتریت سالانه انسان های زیادی را از کار افتاده کرده و از این مهم تر باعث درد و ناراحتی آنها می شود و از کیفیت زندگی می کاهد. روش های مختلفی برای درمان این ناراحتی ها ابداع شده و بکار می رود ولی هیچکدام هنوز درمان قطعی به شمار نمی روند. مهندسی بافت عرصه ای است که می تواند در زمینه ترمیم غضروف های مفصلی استفاده شود. اما یکی از پارام...

15 صفحه اول

ساخت و مشخصه‌یابی خواص داربست کامپوزیتی ژلاتین- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان و بررسی نحوه اتصال سلولی

مقدمه: آسیب ­های استخوانی یکی از چالش ­های علم پزشکی محسوب می­ شوند که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص داده­اند. فلوئورهیدروکسی آپاتیت در ارتقاء یکپارچه ­سازی استخوان و ایمپلنت­ های دندانی، افزایش تراکم استخوان و میزان کلسیم و تسریع بهبودی شکستگی­ های استخوانی نقش موثری را ایفا می­کنند. مواد و روش ­ها: در ...

full text

ساخت داربست های مهندسی بافت از جنس نانو کامپوزیت هیدروکسی آپاتیت – کایتوسان

در این تحقیق ابتدا داربست سه بعدی کایتوسان-ژلاتین با غلظت 2% وزنی با استفاده از روش خشک کردن انجمادی تهیه گردید. اندازه تخلخل های به دست آمده بین µm 500-200 بود که برای کاربردهای مهندسی بافت مناسب می باشد. سپس داربست با دو ترکیب مختلف، شامل دوغاب کلسیم فسفاتی که مخلوطی از دی کلسیم فسفات و تترا کلسیم فسفات بود و همچنین سیلیس کلوئیدی، پوشش داده شد و بطور جداگانه بررسی گردید. استحکام فشاری داربست ...

15 صفحه اول

بررسی خصوصیات مکانیکی و بیولوژیکی داربست مهندسی بافت بر پایه پلی کاپرولاکتون عامل دار و پلی اتیلن گلایکول دی آکریلات تقویت شده با ذرات هیدروکسی آپاتیت

هدف از انجام این تحقیق ساخت داربست مهندسی بافت استخوان برپایه پلی کاپرولاکتون عامل دار و پلی اتیلن گلایکول دی آکریلات در حضور ذرات هیدروکسی آپاتیت و بررسی خصوصیات مکانیکی و بیولوژیکی داربست حاصل است. در مرحله اول، پلی‌کاپرولاکتون دی‌ال (PCL diol) از طریق واکنش با آکریلیک اسید کلراید، آکریلاته شد و آکریلاته شدن آن با استفاده از طیف‌نگاری مادون قرمز (FTIR) تأیید شد. سپس داربست‌ها از طریق برقراری ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران) - دانشکده مهندسی

Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023